Na mijn vertrek uit Indonesie moest ik even wennen aan de rest van de wereld. Maleisie, een prachtig land met aardige bevolking, kon niet tippen aan het geluk dat ik had gevonden in Indonesie. Het lijkt veel op elkaar, maar Maleisie is wat meer uitgebuit door toerisme (op Bali na). De taal is hetzelfde, maar de uitspraak anders.

Na een brakke nachtrust kwam ik aan in Kuala Lumpur. Ik zocht Chinatown op, omdat het bekend staat om goedkope hostels en cheap voedsel. Mijn accomodatie kostte ca. 4 Euro. Ik maakte al snel vrienden met een Argentijnse jongeman, de minst sympathieke die ik tot nu toe heb leren kennen. Hij kon niet stoppen met opscheppen over zijn zus. Hij vertelde trots dat hij haar wel zou doen als het niet zijn zus was.

De morgen erop besloot ik dat de jongen zijn verhalen mocht sparen voor een nieuwe vrijwilliger, en ik vertrok naar het busstation. Daar zag ik de zoveelste man met een handicap. Hij was gelukkig en heeft geleerd te leven en werken met zijn handicap. Ik voelde me eventjes minder goed, want de man zou nooit de kansen krijgen die ik krijg. Dit kon ik al snel relativeren, en ik besefte me dat ik erg blij was met mijn gezondheid.

Ik nam de bus naar Butterworth, maar bleef stiekem tot aan Georgetown in de bus zitten. Hiermee bespaarde ik een kleine duit om 's avonds eindelijk weer een pint te kunnen kopen. Deze avond gaven mijn slippers hun ziel. In de bus naar Georgetown centrum leerde ik Steph en Russ kennen, een Brits koppel uit Engeland. Ze waren gezellig en besloten met mij mee te gaan naar het hotel dat ik op het oog had. Het hotel stond bekend om het barslechte Mexicaanse eten en de nog slechtere coverband. Hierover was niets gelogen.

Samen met Steph en Russ dronken we wat pintekes aan het strand en we besloten de dag erna 3 motorfietsen te huren om het eiland te verkennen. De morgen erop bleek dat je een internationaal motorrijbewijs nodig had om op dit eiland te mogen motorfietsen. We gingen naar een willekeurig restaurantje om te ontbijten en onze zonden te overdenken. In het restaurant werden we geholpen door de aardige Martin, een relnicht eersteklas. Hij hielp ons alsnog aan 3 motoren en we fietsten er vluchtig vandoor.

Als eerste bezochten we een prachtig privestrand. Hier namen we een duik, en genoten we van de warme zon. Toen we verder naar het Westen reden kwamen we een aantal natuurparken tegen, maar ieder met een belachelijke entreeprijs van $10, wat 2 nachten accomodatie is voor een low-budget backpacker. Na wat langer doorgereden te hebben kwamen we een gratis nationaal park tegen. Binnen 5 minuten kwamen we een groep aapjes tegen die we van zeer dichtbij konden fotograferen. We bezochten de canope bridge en natural springs. Via de kustlijn liepen we terug naar de ingang. Ondertussen ving ik een vis. Deze gooide ik omhoog. Vlakbij de ingang werd ons pad geblokkeerd met een kudde apen. Ze hadden weldegelijk slechte zin.

Het idee om de volgende dag naar het prachtige eiland Langkawi te gaan werd al snel van de baan geworpen. Er was geen plek meer op de boot voor ons. We waren niet van plan om nog een dag langer op dit eiland te blijven, laat staan in Georgetown. Impulsief besloten we de eerstvolgende bus naar Thailand te nemen.